Zapotrzebowanie dzienne na chrom nie jest znane. W przeciętnej diecie znajduje się nie więcej niż 50 mikrogramów chromu, dawki zalecane to 50-200 mikrogramów.

Źródłem chromu są następujące produkty: sok grejpfrutowy, brokuły, jabł­ka ze skórką, zielony groszek, produkty zawierające pełne ziarna zbóż, a także ciemne mięso indyka. Jedząc na śniadanie porcję płatków zbożowych, zapew­niamy sobie około 27 mikrogramów chromu. Należy także pamiętać, że nad­miar cukru w diecie prowadzi do strat chromu – metal wydala się wtedy z moczem. A więc łakomczuchy muszą myśleć o uzupełnianiu braków chro­mu.

Zalecane jest stosowanie preparatów witaminowo-mineralnych zawierają­cych od 50 do 200 mikrogramów chromu. Stosowanie dawek wyższych wy­maga konsultacji z lekarzem.

Badania przeprowadzone u 21 osób w wieku od 60 lat wzwyż, otrzymu­jących dziennie 150 mikrogramów chromu przez 3 miesiące, wykazały istotne zmniejszenie poziomu cholesterolu całkowitego we krwi (o 12%). Efekt wystąpił jednak jedynie u tych badanych, u których poziom cholesterolu przed badaniami był podwyższony. Stwierdzono także spadek poziomu LDL-choleste­rolu o 14% i brak zmian w poziomie HDL-cholesterolu. Stosowana w bada­niach dawka dzienna chromu była trzykrotnie wyższa od zalecanej, która wynosi 50 mikrogramów.

Wykazano także, że stosowanie 210 mikrogramów chromu dziennie przez 2 miesiące (badania wykonano u 24 osób w wieku około 55 lat) powoduje spadek poziomu cholesterolu z 217 do 205 mg/100 ml i powrót do wartości wyjściowej, jeśli podawanie chromu zostanie przerwane. Jednocześnie, poda­wanie cynku i miedzi nie miało wpływu na poziom cholesterolu.

Niektóre badania wykazały wpływ chromu (dawka 250 mikrogramów dziennie, przez 7-16 miesięcy) na poziom HDL-cholesterolu. Wzrósł on mianowicie o 21-25%, co było efektem wielce pożądanym, szczególnie u osób z cukrzycą.

Natomiast stosowanie przez dwa miesiące diety wzbogaconej chromem (120 mikrogramów chromu dziennie) wywołało u 104 chorych na cukrzycę insulinoniezależną spadek poziomu cholesterolu całkowitego o 10%, LDL- -cholesterolu o 12% i wzrost poziomu HDL-cholesterolu o 7%. Natomiast dieta zawierająca normalną, przeciętną ilość chromu (69 mikrogramów) w tym samym czasie nie spowodowała zmian poziomu cholesterolu u cukrzy­ków.

Większości z nas chrom kojarzy się głównie z błyszczącymi częściami zderzaków samochodów. A przecież wiedza o jego roli w organizmie, szcze­gólnie w walce z cholesterolem, jest intrygująca.

Niektóre badania naukowe wykazały, że chrom, odgrywający ważną rolę w przemianach węglowodanów i tłuszczów, jednocześnie zwiększa poziom „dobrego” HDL-cholesterolu. W diecie obecne są jedynie śladowe ilości chro­mu. Zwiększenie jego zawartości daje widoczny efekt, obniżając poziom trójglicerydów i cholesterolu.

Chrom pełni bardzo ważną funkcję w metabolizmie glukozy i wywiera pozytywny efekt w zaburzeniach jej metabolizmu, zapobiegając rozwojowi cukrzycy typu II (insulinoniezależnej).